Monsieur Blanc Olayı
Miray Çakıroğlu
Monsieur Blanc, Az önce merdivenlerden indiniz. Etraf sizinle dolup taştığında O tarafa bakmıyordum bile İsminizle bir an Duyuların tek verisiydiniz Bir tek isminiz. Oradaydınız Monsieur Blanc, Sizin için kalemimin ucunu sivriltmem gerekti. Bundan önce Ayın hallerine bulduğum Ayın hallerine Ayın hallerine yakıştırdığım Kendi verdiğim Tavırların Sizinle ilgisi olduğunu hiç düşünmedim. Bundan önce Yolu Gösteren’in bakışları önünde zürafa, gergedan, aslan, zebra, tilki ve kuş, kuş kafileleri geçti. Kafileler bir zaman geçti. Geçit belli bir ışık altında, Bakışların önündeydi. Belli bir zaman aldı bu Belli bir zaman İsimsizdi. Sizinle ilgisi olduğunu düşünmedim. Etrafta şeyler oldu Ve şeylerin arasında İpincecik gümüş teller ...
Düşkünlük Bildirisi
Alptuğ Topaktaş
kablo inanmaktır dilim sertse bir kanaatte çözülürsün ip demek disiplin demektir bunu sev alyans da alabilirdim ama tek taşa okeye döndüm çok sözcük çizdim çuhadan, ıstakayı ıslıkladım bir ihaleye kaldım ki gidişimli, bunu sevme saflarkat: benz/in ruhun kisvesinde işbu iştahla iştihaya kalkışan deyruzaferan deyu deyulektik ma ter yalı izminden izne çıkıp sürülen kurt şerhlerinin beyin lobunu lobilerden dev/şiren seslerinin de şirelenebileceğini göster, yarım düzine hubbülvatanla yanlış ağartı- narsistik itlik itkinin itelenerek kilitlenmesi çorumları uçurumlara denk gelince yüzölçümünü söz ölçümüne devreden ve irkiltinin alıştığı devreden insanlığın kurumlaşarak kutsandığı evreden ve künhülahbar ...
Ben, Dünya ve Öteki
Şeyma Tekintaş
Ben suçlunun biriyim. Dünya da öyle. Ortaçağ’dan kalma bir bilye sıkıştı sanırım tanrının dişlilerine (ve çocukların gülüşlerine) Bir değil Düzinelerce Yasak meyve yenmiş olmalı Ki mahkum edilsin peygamberler ve insanlar Bu denli sömürgeci bir kedere. Dünya korkağın teki. Hele ben? Hele ben! Başımızın hemen üzerinde beliren Konuşma balonları Bomboş Bomboş Bomboş Vişne bahçelerinde büyüyen o cengâverler Tam olarak nerede? Çatılara kar olmayı Gökyüzüne kuş olmayı Özleyen- ler Hangi cehennemde? Dünya yüz iki yerinden bıçaklandı geçenlerde. Ben yaşıyorum. (ama nasıl?) Ayaklarımın dibine düşen kan damlaları Perde perde örtüyor kıtaları (Bunları görmüş olsaydı eminim O da çıldırırdı) İğne ucu büyüklüğünde bir ...
Alemdağ'da Var Bir Yılan
Mustafa Ozan Seyfi
Yirmisinde var mıydı, yok muydu Bilinmez... Bilinmezdi hangi düşte dolanır Kimi balık, kimi serçe Çipil çipil gözleri. O geceydi, Aldılar götürdüler. Simitçiler ve şarapçılar şahittir İki yanı iki polis, Yürüdü karanlık koridorlarda Önü rutubet, ardı sis. Bir köy düşünde Nohut yolan, elleri nasırlı Yüreği ve ömrü nasırlı Bir adam vardır, Gözleri serçe gözleri. Gözyaşı döker belki, Bilinmez. Bilinmezdi saçındaki tel tel akların, Alnındaki derin yarıkların sebebi. Bir çocuktu ki, Uykusu yarım kalmış, huzursuz... Bir adamdı ki, Boynunda bir İsa ölüsü, Kavgasında kusursuz... Kimsenin aklına gelmezdi hani, Bu sondan başka türlüsü. Küfreder gibi, Kavgaya gider gibi, Yürüdü karanlık koridorlarda İki yanı ...
Evliya ve Karga
Levant Karataş
+Şarkı mı söylüyor o? -(Şöyle dedi Çelebi) -Evliya Mezarlığı'nda mı çocuk? (Hikaye böyle başladı. Akıl'ı evvellerin bile aklı sır olacağı, latife hikayesi.) +Gagasındaki ıslak ekmek parçasını bıraktığı bir Evliya Mezarı mı Çelebi? -Kargalar onları yalnız bırakmazlar. +Evliyaları mı? -Evliyaları çocuk. Hala Üsküdar'da takunya sesleri duyulur hu. +Ne konuşuyorlar peki? Karga ne anlatıyor Evliyaya Çelebi? -Hep konuşulanları +Ne Konuşuyoruz ki biz hep? -Biz değil. Biz konuşmuyoruz. Onlar. Aralarında latifeleşiyorlar. +Latife mi? Görünen şu ki karga yaralı Çelebi. -Perde kıpırdamasın, görünürsen, uçar o karga konduğu mezardan. Öyle de oldu. Perde kıpırdadı. Karga affallayıp baktı. Görünmüştüm. Ve uçup gitti Hasbihal ...
Davranış Bozuklukları
Engin Atmaca
Adında gizli bu davranış bozuklukları Bu sabah üşümeleri Ve bu baş ağrıları zamansız Pencere kenarı sigara sönükleri Oda sessizliği... Sosyal mesaj vermekte gündüz kuşakları Ve bir ters bir düz hala örnekleri masa örtülerinin Yeni sayılsa da eski sözler Kaç kere duydun dimi Avuçlarımda kül taneleri Aslında yüzüme sürdüm ondan kara sayarım talihimi Adında gizli bu telaşlı öngörüler Baltaya sap olma hataları Ve çok yanlışla hiç doğruyu götürme acemiliği El pençe, divanın tahtası kopuk Akılda ne kalmış kime ne vermiş Kulaklarımda ezgileri silinmiş büyük şehir hafta sonları Adını bilmezsin... Adana'da hava sıcak Başımın üstünde sedir ağacı gölgesi... Adını bilmezsin... Hiç ...
Yumru
Talita Yaltırık
dile getirince bayatlayan sözler -ne güzel şeylerdi yalnız benim bildiklerim- yine muğlak dibi görünmüyor bir kuyu bir şehri sararsa şayet taşlar seker, bombalar yağar pastörize edilmiş yalnızlıklar oturmuş sesini ilikliyorum sahipsizliğini yürüyor elleriyle koşması zor iki ayaklıların ben yine bir ürpertiyle adını emekliyorum enflasyon çekmiyor burada reklam almıyor gazete köşeleri bir mecburiyeti biçiyorum pasaklar parmak uçlarına sızıyorum her simada parmak uçları arıyorum altı delik bir sıfır’dan, sessiz harfleri topluyorum bir yirmilik diş oluyorum çocuklar sütü güğümlerden öğrenmeli sigara içmeyene neydi küllükler körler için gözlük camları ev eksiği var, adım başı ‘’iş adamları derneği’’ bugün, üzerime iki beden ...
Uyuşmuş Yüz
Erkan Karakiraz
tüylerini toplayıp sakladım. meleğin. nereye koyduğumu unuttum kırılganlığımı. öyle katıdır, öyle dayanıklıdır kalbim: darbeleri savuşturuverir bir kılıç darbesiyle. duvara toslamışçasına uyuşmuş yüzümüzle, rüzgârın eteklerinde uyuyoruz. kapısından dönmüşüz, evde bulamamışız yaşlılığı. sulh zamanıdır iki-boyutlu anlamsızlıkta. önce kendin inanmalısın yalanlarına.
Küsürlü hayatlar ardışık indirimli
Caner Ok
Küsürlü hayatlar ardışık indirimli koynunda yılan ve beslenme çantası boynunun borcu hovardalıkla, müteakiben bilmem kaç yılında çok büyük günahlarla flört halindeki sadık efendinin park ederdi zihnine acıkmış dekolteli salyangozlar ve diyetteki cilalı filler takvimler yıl bilmem kaçı göstermiyordu ağır grevdelerdi, kadınlar çocuklarını emzirmiyordu sadece şekerle besleniyordu karaciğerleri rakıya hasret gürbüz çocuklar. zeval zamanları komseriydim, çok cevvaldim cesur bir müneccimle çok feci kavgalıydım papatyaları ve laleleri parktan yürütüp satan çingene yakınen ahbabımdı. Ama,pek tabi, maalesef kafayı yemiştim, kafayı bir öğlen yemeğinde spagettimle ve sarışınlaşan sosumla yemiştim. spagetti western izlerken acıkmıştım ve yemiştim. bilmemkaçıncı ganyanda , topallanan atın gölgesinde pişirmiştim gittikçe kumrallaşan ...
Karsız
Erkan Karakiraz
cam maske parçalar yüzü aynada gördüğün sen misin? başkası mı? orada mısın gerçekten? içinde odanın içindeki odanın içinde iç çeker, konuşur yansıması bilincin: neredeyim? bir çayır olmalı, bir tepe, karsız bir doruk...
Dokunmaya Ağıt
Doğa Çam
bir günü saati vardır elbet ama ezeli gibi bu hal bana hep elgin kalıyor çünkü eller eeeyvaah diyor annem, oğlanı fırında unuttuk! nar olacağım diye girmişim tandıra har olup çıkmışım bundandır gurbet türkülerimi memlekette yakarım sılaya yazılı mektuplarmış gibi ellerimle biriktirdim derdimin pullarını kılçığa dönmüş bir balığın boşuna yamıyormuşum sırtını ellerim ki tanıyamıyorum dokunduğum bu sırtı vatanım zamanın müştemilatı geri verin çakmağımı, ellerim yanmadan kundaklayayım nice böğürlerimi emanet yüreklerimi çöllerin ciğerini öptüğü eczası ceza olmuş meczupların ellerini budamalı her gün gür çıksın parmakları kurban edilmeden akraba bir kıvılcıma har narın zenci ikizi hani vacipti kardeşin muhabbetle katli harı elle ...
Bir
Ali Kırkar
-berkin elvan’a- Büyük, bir çok ölçüdür; Bir çok var içinde. Küçük, yokun büyük oğlu; Çünkü bir, en afili Dik duruştur birçok içinde… Azım ağrıyor çokluk içinde, Sezgi ustalıkla geçer de aradan Damla damlaya değse Yağmur yağmur olmayacak; Islanan sızımdır, Yüzümün coğrafyasında sürgün İncecik bir fidan kırılır Ah! Ağaç nedir ki orman içinde… Büyük, bir çok ölçüdür Bir daha bir daha bir daha bir daha Adı kalır Esame içinde ismiyle müsemma Yürür sözün özsuyunda Bir Daha bir Daha bir Daha Bir Daha... Gidiyoruz ya şimdi bir Bire bin verir yurtsuz acının içinde Büyüklük birde kalsın… Mart - Nisan 2014
Ekin
Talita Yaltırık
güne bak arada kaynasın istediklerimiz yine kaynamadı arada petrol çukurlarında insan ölüleri televizyonu kapattık ve evden çıktık kapı eşiğinde örülen saçlar dillendi demir ağlarla örmeye gerek yokmuş yurdun her bir yerini savaş yolunda kuşanırken biri meydan yolunda soyundu öteki mesele değildi ki kimin gözlerinden başlayıp hangi yumruğun inişine kadardı göğümüz sol yumruk kalp de, devrim de olurdu zira yumruğumuz elimizde, evden çıktık baktık, bir ev bacasını yutmuştu petrol çukurlarında midye kabukları sınırlarını arşınladık hissetmeme eşiğimizin ortak bir ölçü bulamadık oysa bütün balkonlar yüz yüze bakmasalar da sigara molalarında yapılırdı ülke kritikleri önce kim susarsa o birinci evden çıktık yine bir ...
Çünkü Dağın Ağrıdığı Tek Ülke Burası
İlker Filiz
bu şiirime epey zengin bir kafiyeyle başlamak istiyorum afedersin, ama postmodernsin bir kuşla iki taş vuran adam biliyorum şimdi cezaevinde evrensel bir deyimin türevini almaktan ötürü ağırsiklet şampiyonlarının yanında yatıyor oysa iki taşla bir kuş vuramayan adamım ben yani, hepimiz gibi google earth'de kabenin etrafını tavaf eden bir müslüman gibi ya da evini bulmaya çalışan masum bir köylü köylü dedim de, sadece doğanın ağzı kokmaz ve her şey kuş sesidir uykusuzluk direnişinde haziran'da direnmek kolay, ölmek hâlâ zor mevsim güçlenir o zamanlar ve doğruyu diretmek olay nefsin terslenir, o yalanlar direnişi bilmeyenin serzenişi fısıltıyla kardeştir ve çok uzaktan ...
Nasname (Kimlik)
Rojen Barnas
Nasname Nasnameya min di devê min de Derya min a fikr û tesewirê Hişê min jê hêzê distîne Bilindî ûkûrî pê Teşe didin pêlên fikrê. Nasnameya min di devê min de Dayina dê ûbavê min Ne pasaport e ku bê çirandin Ne kaxiz e ku tu bavêjî Nasnameya min di devê min de Kes nikare bistîne ji min Zimanê min î şîrîn ûnazik Zimanê min î çoris ûtûj Nasnameya kesîtiya min Nerm e geh, geh bi girrik Nasnameya min di devê min de Zimanê min î bav ûkalan. Kimlik Ağzımdadır kimliğim Denizi tasavvurlarımın ve fikirlerimin Aklım ondan alıyor gücünü Yükseklik ...
Nokta
Erkan Karakiraz
karışık dolaşık bakımsız saçlarım bir silaha dönüşmüş çocukluğum, patlamaya hazır! küçülmüş gözbebeklerimde sanrısı çarpışmanın koyu renkliyse, korkma akşamın çöküşünden gücünün harcanması varoluş karşısında beyaz infilak. sapsarı ölüm.
Soru
Ali Kırkar
Her şeyi hatırlıyorum Beni bir ağacın dibinde unuttular Mevsimlere teğellenmiş Bir dişbudak Kanıyor gövdemden… Sesim Yüzümün duyulanı Kalır gider bir tutamak Kum saatinde kum kadar kavramak Anlamını ancak Kendi boşluğunda bulan Ve yine kendisiyle dolan zamanı… Her kim erse öznesi Suya gidip susuz dönen fiillerin Anlamaya ayarlı saatlerle Her kimsem Neysem Sadece tik Ve tak Ben Susmayı bildim o denizlerden… Kaç kere geçer Bir sorunun önünden Bu Yüzümde güle dönmez düğüm Her nere konsa yaşar acı… Kim yaptınız beni? Mayıs 2014
Taş Avlu
Yusuf Turhallı
Tayları mille çekeceğine karanlıkla imtihan edince düşüyor kumrular düşleri iğdiş bir kaplan dönüp dönüp yomsuz karanlıkta çocuklar neden bahsediyor kalabalık salınıyor sürahiden gaz bilmeyen bunu hiç bilmez yaşıyor! yaşlanmış gök gök, yumruk yumruk çağıldamasa da damla damla çocuğu ölümle imtihan etme şuramda bir acı, aksak akrabam şuramda buram buram zorlasan sığacak acı bir buçuk aralığa bilmesem de oluyor sökün edip taylar coşku coşku insanlar elleriyle gökyüzü krikosu parmakları rahim ve rahman her coğrafyaya bir ölü hediye ederek dökülüyor ipe çekilmiş çocuklar korosu bando karası, isim vermeye öyle korku ıslak sokaklar boyu ağlamaktan iplik iplik gözleri, yol yol gaz bilmeyen bunu ...
Üç Günlük Elektrik Kesintisi Üzre Yazılmış Şiir Ya Da Senin Fokurdayan Saçların
Yusuf Turhallı
Senin saçların böyle çok sarı eprimiş her yerleri ve teller telekler sarkıyor avurtlarından gökyüzü cahili ki dünya yıllar falan hikâye şimdi, sadece zaman söküğü evler hep göz hapsinde hep mesela elektrikler gitmiş karanlık komple renklam panoları, şu bedenler hep ışıklı yollar yüzünden sana baktıkça eprimiş kelimeler bir bir yüzünde yıllanmış bir telkar gümüş oyuyor dönüp bakıyorum ki sırf lirik olsun gitmek yollar hep hikaye senin saçların böyle çok sarı böyle çok çok teller telekler her yan evler hep karanlık bu arsız karadelikler cenin pozisyonu saçların sarı çok gümüş oyuyor telkarlar dünya bir gökyüzü cahili bir gökyüzü cahili… dünya, çok kalabalık ...
Mühtedileri Asın
Caner Ok
Bir levazım sarayında çerçiyim. Teşriflerim hep tehirli, mühtedi bir kozmonot gibi, Her diyarda ayrıkotu yahut kandil çürüğü bir Kasımpatı. Harfiyen ihmal edilmiş, telaffuzu eflatunlu Bir şairim, infaz ettim şiirimi, pek buruktu, Pek Mecnun’dum tahsillerim yarım Çerkez ağızlı isyankâr, Teveccühü borç bilirdim, Dadaist bakkaliyemde yazılıdır efsunlu tarihim. Çakıl taşlarımla eğlenirken, karanfil çiğnemekten çürümüş dudaklarımla Abanoz yelkenlere asıldım. Körpe kızlara hoyrat davranan bir Don Kişot gibi, Yel değirmenine asılı çamaşırım ve boynumdadır urganım. Fısıltı gazetelerinde fısıl fısıl çürüyor aklım . Çukurcuma berberi kesti kulağımı, Van Gogh gibi kumral da değilim ki. Esmerim, çulsuzum ve yalnızlıklarla imtihanlanmışım. Çeşitli hezeyanlar. Do-re-mi-fa-sıl. Lan ne şarkısı ...
Akşamüstü Ölüm
Faruk Keskin
Unutuyorum, Telaşa kapılıyorum Hatırlamaya çalışıyorum yüzünü Tepemizde hasta bakıcılar Ne zaman hatırlamaya kalksam yüzünü Beni başka bir odaya alıyorlar Aynada yüzümü görünce Sen gelmiyorsun aklıma Tuhaf Bütün ölüler bizi biliyormuş oysa...
Zaman
Can Karakuş
iç mesafeleridir tırtıla dokunulmadan değişen göz bir durum ile bir durum yalnızlaşması göz açıp kapayıncaya kadar ki artık yok ne biçtiği belli ömür diye; bana da, tırtıla da ancak sayınca eksiliyormuş gibi geliyor aslında zaman hiç yok incinendir sadece akşamüstleri bir salkımın bir salkıma bir bağın bir bağa bir bağcının bir bağcıya yitirdiklerini devretmesidir zaman
karada boğulma sanatı
Gökhan Arslan
onun sesini duydum deniz, rüzgârla sürülmüş bir tarla gibi açıldı önümde ıslak otların üzerine devrildi gökyüzü yönünü dağlara vermiş ağaç gölgeleri avlunun kuytusuna döndüler sabahın ilk ışığıyla onun sesini duydum ıssız tepelerden kopan kar taneleri bütün bir ömrün çığını yığdı kalbime az ötede, adını kuşlara bağışlamış bir sonbahar ve dünyanın gözüne kaçan çalı dikenleri onun sesini duydum bir şehrin başka bir şehre yatıya gitmiş haliydi kırgınlıklardan yapılma bir yazdan çıkarmıştı koynunda üfleyerek uyuttuğu karıncaları kırmızı saçlarıyla geçip gitmişti aramızdan bizi birbirimizden uzağa fırlatan zaman öyle bir deniz yaratmıştım ki ondan boğulmasam olmazdı onun sesini duydum ve karanlıkta kürtçe kişneyen atların ...
Ölülerim
Yasin Öztürk
Bir güz karası geceni Yüz kırmızılığında; Kabristandaydım. Ruhlar yırtıp yırtıp kefenlerini- Yeniden defnedilenler Yardım alarak Üst devrelerinden; Yanıma gelip çömeldiler. Beş On Yirmi derken Sayımız küresel nüfusu geçti. Küresel ölülerdik hepimiz- Ben de onlardan biri: Neyini anlamazsın. Sordukları; Tek bir soru: Dünya nasıl? Dedim: -Nasıl bıraktıysanız. Ölülerimi üzmemek adına.
yalnızlık
Serkan Türk
incir ağaçlarının altındaki masada bazen reçele bulanmış elleriyle bakarlardı gördüğüm olurdu terzileri her biri bana kumaş bana kader biçerdi dal olmaya gelenler vardı içlerinde gül vermeye yeltenen dikenlerim acırdı kime teyellendimse bin sökük aramızda tadını çıkaracağım bir yaz bulurum elbet geceyi bölüşeceğim başkaca kumsallar yorgunsa ikimizin kalbidir, durmalıyız uluorta yaşanmıyor artık acılar sonsuz bir boşluk bulduk içimizde doldur doldur bitmeyen yalnızlık koyduk adına
Yaşa, Varol Harp
Can Mustafa Özdemir
Yüzeyde bir asker dalgalanıyor dipte, kumullarda bir martı uçuşu kımıldanıyor gözlerine batan deniz tuzu, yosunlardır gördüğün en şanlı madalyanı saklayan ve sahiplenen denizde bir kahraman elleri kanlı - gerçekten - onuruna hem şehrin en canlı meydanına heybetli bir bulut dikilmeli ki birileri koyuna benzetsin birileri kurda birileri yıksın birileri tükürsün birileri bir koysun birileri öc alsın birileri “hani bana” desin “Halkına” desin mesela “zulmetme” kürsüde bir zırtapoz elleri kanlı - bak bu mecaz - denizde bir delikanlı dalgalanıyor son sigarası hava kabarcıkları tepede demir gölge serinliğinde kanatları yanık bir martı sessizliği acı yas keder mi dediniz? Hangi yüzle? Hadi ordan!
Kilama Hêviye (Umudun Şarkısı)
Cigerxwîn
Kilama Hêviye Tevirê gundî Kilama hêvî ye Tevirê gundî Jiyan bi xwe ye Hatin çûn sal ser sal Gelê me birîndar û poxzîn Me zulim xwar, zulim vexwar Lê veşartî ye Di dilê axê da Tovê rojên delal Li tevirê gundî Av diçe, gul vedide Li tevirê gundî Dilê min bihar dide Umudun Şarkısı Köylünün çapası Umudun şarkısı Köylünün çapası Hayatın ta kendisi Geldi, geçti üstüne yıl yılın Halkımız yaralı ve perişan Zulüm yedik, zulüm içtik Fakat gizlenen Gönlünde toprağın Tohumlarıdır güzel günlerin Köylünün çapasında Su geçer güller açar Köylünün çapasında Gönlüm bahara kapı aralar Çevirmen: Şenol Uysal
Bir Yaz Günü Revizyonu
Ümit Aydın
kocaman gözleriyle yeryüzünde beliriyor devrim biraz da umut etmektir! yalnız gagarin kırk yılda bir uzaya çıkıyor bin yılda bir anca duyuyorum sesini kadim biraz da ardını bilmemektir -üç günlük çay hâlâ demleniyor- harem ağları boğsun beni, evine dönmesin bir turgut uyar daha ölsün bu geyikli gecede elleriyle doğursun bir cumartesi kendini ay yüzünü dönsün westphalen sanki insanlaşıyorum gölgesinde bile bu büyük nehrin! -yaşlanmak değil, yüzmek istiyorum- sen bir sigara yakıyorsun, bir başka direniş uyanıyor lakin sessizim, nedeni biraz şiir her sustuğumda sarılmamız gerektiğine inanıyorum seni sevebilmek, biraz da ima'nın neşridir bekledikçe büyüyor sanki bu dehliz -üç günlük çay hâlâ ...
Kumrunun Ölümü
Ayşe Nalan
Sendin, kendini bir yara bildin. Uyluğundan diz kapağına uzayan bir atlastı derin – uğultun, kuytun üşüdüğümüz orman. Kımıltılarımız yarasıyla beslenen kurtçuklarımız ve onulmaz bir geçmiştir yörüngemizde dönen sineği tokatlayışımız. Gövdemizde iri yaban güller açtırır. Şark güller. Acıyı oradan baktırır, uyutur köklerinde. Hâlâ uyumadın mı? Kıyıda ahşap iskemle. Dingin ikindiler -güneşten saklanacak tek ağacımız bile yok! Kararmış gümüşler gibidir şimdi avuçlarımızda saklanan. Otlar ve dallar durduğunda, güneş karardığında, bulut kendine bir kavis çizdiğinde senin burgacınla doğarım. Yarılan denizlerden, kopan dağlardan, yırtılarak kurtulur göğün. İşte benim sevdiğim, senin nefret ettiğin kuş sürüleri büyük düzensiz ordular kurarak dağıtırlar içimizdeki nefreti. Akışını ezberledim. Sevdim ...
aşağı bak tanrım!
Ayfer Feriha Nujen
Berkin Elvan için… biz hiç mutlu değiliz diye başlıyor duaya uykudaki çocuk gözlerine mil mi çektiler bu çığlık atan duyarsız minareler ey her şeyi bir bütün halinde gören tanrım söndü ampül duy/sana! her şeyi gizliyi gizleneni karanlığın sessizliğini duyan kulaklarına dünyanın pisliği mi doldu bu kan dolmuş ayakkabıların ...
Fal
Özgür Demirci
şimdi köpekbalıkları yüzdürürsün akvaryumunda terlik altlarında aşk kâğıtları ezersin ben tüllerde kelebek öldürürüm bir damla su çeker seni fallar ağrına ilaç olsun diye, kahve demlersin fincana kavak yapraklarına pul yapıştırmayı denersin zarlar havada döner bal damlayacak sanırsın bir tarafın git, bir tarafın kal derken hem gidemez, hem kalamazken bir dağınıklık belirir sesinde balta yemiş ağaç gibi sıkışır kalbin bir kısalık bir uzunluğa eşitlenir etrafında annen de bilmez ağrını tıkırtılar kağıt hışırtıları fren sesleri gelen giden insanlar arasında kayboluverirsin
İşgal Altında Farz Olmayan Mücmel Yaralar
Ümit Aydın
cehennemi kundaklamışsın, bahset katlimden ve ekmek ve suyla büyüyen yalnızlıktan bahset, sana uzandıkça kırılan parmaklarımdan sela sesidir zira, alır başını gider de yeryüzünden kim hesap soracak henüz yaşıyorken? kahrolsun evrensel yasalar ve diyalektik materyalizm! kim bilir belki devrim hazırlığındadır maktuller haziran gibi daha yeni sıcak -her şey ters ünlem bu tekmil bu şahadet bana göre değil sen, göğüsleri birer elvis olan ve adını dört yüz doksan beş kilometreye yenik düşürmüş nisyan! nasıl bileklerini kesecekse şimdi galata kulesinde kanatsız kalan mavi saçlı kadın öyle saracak etrafını şarapla boğulan kardinaller sen; bir haykırışla sımsıcak ölmek isteyen, gölgesini zapteden ateş! sürüyorlar sirayetini böyle ...
Maliyet Hesapları Üzerine Bir Düğünden Anekdotlar
Yusuf Turhallı
V. Adı anılmayan hiçbir kitapta ben enkazdan çekilen kızarmış kol bacağıyla vedalaşamadan bile üstümde parkların sonsuz mutsuzluğu işte zehirli bir sessizlik yanı başımda saçlarım tütüyor, korkunca büyüyor gözleri annemin annem korkuyor benden, bilemezsiniz gökyüzünün her altı yangın yeri tatlı yiyip tatlı konuşalım, dünya atlatır mı bu kâbusu! aman canım siz de! hepi topu maliyet hesabı işte ben! hiçbir kitapta anılmayan adı biliyorum, çok iyi biliyorum da kapanmıyor artık dil yanmanın tadına böyle teşne kişioğlu kimi sözü yazıya geçiremez, yorulur siz benden korkarsınız, parmaklarım kaçarak uzaklaşır biraz yanık saç tütsüsü, biraz gözyaşı ben geldim, anılmayan adı hiçbir kitapta işte süslemek için ...
İnsan Matröşka Bebeği Değil
Ece Apaydın
Masamda ağıt yüzlü bir çocuk en güzel çıraların çam kokusuyla beni desteden çekiyor ne çıkarsa dağına yazar mısın soruyor bana ısırgan toplarsan yazarım diyorum sen git çobanı aldat sürüyü dağıt çocuk akşamüzeri köpeği öldürüyor bir şişe şarap bir tabak üzüm dünyamız boynuzların ucunda belki de bir tepsidir fillerin tepindiği annem de inanmıyor yuvarlak olduğuna sen git bütün gece uyuma kafayı dağıt çocuk sabaha otelin kapısında elinde cennet elması beni uyandırıyor git diyorum derdin ne nereye gitsem bir uzak yurt bir bozlak savaş açtığım gazetede akşam haberlerinde seni nasıl uyku tuttu bu gece sen git kağıda kaleme sarıl ilk bahçeden ikinci ...
Ölü Evinden
Akın Art
Yağmur çarpıyor avucunda yiten sıcaklığa, yüzüne duvardaki, boğazındaki boşluğa Fısıltılar yıkılmış sıkıntısına ellerinin Süpürüyor sessizlik Gecenin avlusunu Ölüm; gençliği toprağın. Yaz 2011