Ekin

güne bak
arada kaynasın istediklerimiz yine kaynamadı arada
petrol çukurlarında insan ölüleri
televizyonu kapattık ve evden çıktık

kapı eşiğinde örülen saçlar dillendi
demir ağlarla örmeye gerek yokmuş 
yurdun her bir yerini

savaş yolunda kuşanırken biri
meydan yolunda soyundu öteki
mesele değildi ki
kimin gözlerinden başlayıp
hangi yumruğun inişine kadardı göğümüz
sol yumruk kalp de, devrim de olurdu zira
yumruğumuz elimizde, evden çıktık

baktık, bir ev bacasını yutmuştu
petrol çukurlarında midye kabukları
sınırlarını arşınladık hissetmeme eşiğimizin
ortak bir ölçü bulamadık
oysa bütün balkonlar yüz yüze bakmasalar da 
sigara molalarında yapılırdı ülke kritikleri
önce kim susarsa o birinci

evden çıktık
yine bir kapıya emek ekip, evden çıktık
akşam olmadı, akşam hiç olmadı