Ölülerim

Yasin Öztürk

Bir güz karası geceni Yüz kırmızılığında; Kabristandaydım. Ruhlar yırtıp yırtıp kefenlerini- Yeniden defnedilenler        Yardım alarak            Üst devrelerinden; Yanıma gelip çömeldiler. Beş On Yirmi derken Sayımız küresel nüfusu geçti. Küresel ölülerdik hepimiz- Ben de onlardan biri:        Neyini anlamazsın. Sordukları; Tek bir soru: Dünya nasıl? Dedim: -Nasıl bıraktıysanız. Ölülerimi üzmemek adına.