Ölülerim

Yasin Öztürk
Ölülerim

Ölülerim

Onur Saylam

Bir güz karası geceni
Yüz kırmızılığında;
Kabristandaydım.

Ruhlar yırtıp yırtıp kefenlerini-
Yeniden defnedilenler
       Yardım alarak
           Üst devrelerinden;
Yanıma gelip çömeldiler.

Beş
On
Yirmi derken
Sayımız küresel nüfusu geçti.

Küresel ölülerdik hepimiz-
Ben de onlardan biri:
       Neyini anlamazsın.

Sordukları;
Tek bir soru:
Dünya nasıl?

Dedim:
-Nasıl bıraktıysanız.

Ölülerimi üzmemek adına.