Senin saçların böyle çok sarı
eprimiş her yerleri ve
teller telekler sarkıyor avurtlarından
gökyüzü cahili ki dünya
yıllar falan hikâye
şimdi, sadece zaman söküğü
evler hep göz hapsinde hep
mesela elektrikler gitmiş karanlık komple
renklam panoları, şu bedenler
hep ışıklı yollar yüzünden
sana baktıkça eprimiş kelimeler bir bir
yüzünde yıllanmış bir telkar
gümüş oyuyor
dönüp bakıyorum ki sırf lirik olsun gitmek
yollar hep hikaye
senin saçların böyle çok sarı
böyle çok çok
teller telekler her yan
evler hep karanlık bu arsız karadelikler
cenin pozisyonu saçların sarı çok
gümüş oyuyor telkarlar
dünya bir gökyüzü cahili bir gökyüzü cahili…
dünya, çok kalabalık
ki bir bildiği var her kalabalığın
mesela dere görsem iki kere heraklit
ve sonsuza kadar neyi toplarsan -1/12
şaka değil bilim bile bizle dalga geçiyor
karadelikler zamanı söküyor
sonra çekirdeğinde bir sarı senin
saçların hep sarı bu neon ışıklı caddeler
hep renklam panoları ve her yerleri saç
kalkabiliriz, gidebiliriz ki lirik bu karanlık
senin saçların telkar işi çok
hep belki bu bin yıllar gibi süren
ofis binaları, filmli camlar
seni sevmek artık çok teknolojik
son teknokratlar, bürokratlar ve tabii
laikler
sevdikçe bu tevhid-i tedrisat
karanlıkta bir çerkes beyi ethem
dil burada hep bura kop kop hep
harf devrimi çok yaşa ve inkılap!
birden kışkırtı başlıyor
ve saçların çok asimile
çünkü benim dedem en çok asimilasyon sever
ve sarı
mergâhmet hamamında göbek taşı patlıyor
gökle bir
dedem durmadan çocuk yapıyor
karadelik işte sevişmek senin
karanlık yerlerinden ipler damlıyor
elektrik idaresiyle davalıyım.