Soru

Ali Kırkar

Her şeyi hatırlıyorum Beni bir ağacın dibinde unuttular Mevsimlere teğellenmiş Bir dişbudak Kanıyor gövdemden… Sesim Yüzümün duyulanı Kalır gider bir tutamak Kum saatinde kum kadar kavramak Anlamını ancak Kendi boşluğunda bulan Ve yine kendisiyle dolan zamanı… Her kim erse öznesi Suya gidip susuz dönen fiillerin Anlamaya ayarlı saatlerle Her kimsem Neysem Sadece tik Ve tak Ben Susmayı bildim o denizlerden…   Kaç kere geçer Bir sorunun önünden Bu Yüzümde güle dönmez düğüm Her nere konsa yaşar acı… Kim yaptınız beni?   Mayıs 2014

Gerçek/Sanat/Tiyatro

Ali Kırkar

Dönem dönem tiyatro pratiğine yüklenen işlev değişse de bu “insanın hikayesini kurmaca bir gerçeklikle görünür kılma” amacı değişmemiştir. Çünkü bu çok temel bir ihtiyaçtır.

Bir

Ali Kırkar

​​​-berkin elvan’a- Büyük, bir çok ölçüdür; Bir çok var içinde. Küçük, yokun büyük oğlu; Çünkü bir, en afili Dik duruştur birçok içinde… Azım ağrıyor çokluk içinde, Sezgi  ustalıkla geçer de aradan Damla damlaya değse Yağmur yağmur olmayacak; Islanan sızımdır, Yüzümün coğrafyasında sürgün İncecik bir fidan kırılır Ah! Ağaç nedir ki orman içinde… Büyük, bir çok ölçüdür Bir daha bir daha bir daha bir daha Adı kalır Esame içinde ismiyle müsemma Yürür sözün özsuyunda Bir Daha bir Daha bir Daha Bir Daha... Gidiyoruz ya şimdi bir Bire bin verir yurtsuz acının içinde Büyüklük birde kalsın…            Mart - Nisan 2014