Yaşlı
Şengül Can
Ona böyle gideceğimi hiç ummazdım. Geçen amcam aradı, kesikti sesi, kesik ve kuru. “Çok hasta. Gel. Son nefesine dahi olsun yetiş.” Kızgın bana biliyorum, ondan böyle söyledi. Onu böyle görmek istemedim. Yaşlı, hasta, yatalak. Hayal etmesi bile güç. Erkek gibi kadındı. Hem annem oldu hem babam. Şimdi, yatağının bir kenarına büzülmüşken hem de. Acısını, acizliğini, güçsüzlüğünü görmek. Sanırım en kötü olan da bütün bunlar karşısında çaresiz kalmak. Çok özledim onu. Ya ölmüşse? Ölmüş de bana söylemiyorlarsa? Yok, yok ölmez o. YAŞLI YAŞLI YAŞLI ÇEK ELLERİNİ ÜZERİMDEN IŞIKLAR DA SÖNDÜ AKŞAM EZANI OKUNMADI DAHA PERDELERİ DE AÇMAZ Kİ HEP FİTNE ...
Yokluğun Diliyle Hemhal Olmak
Şengül Can
Gürbüz gelenekten beslenen bir ırmak gibidir. Evdeki kudüm ve bendirin varlığı dahi buna işarettir. Zamanı farklı algılamak ona dokunmak ister ama yapamaz. Bir medeniyetin son demleri yaşanır evlerde. Kudüm ve bendirin evden gitmesi babanın otoritesinin sarsılmasıdır. Aslında geç kalınmış bir yüzleşmedir. Evin salonunun ortasında kökleşmiş bir kabuk vardır. Ve hiç kimse bu kabuğa giremez. Ama o kabuğu kıramaz da. Şeklini de alamaz. Sadece bu kabukla yaşayıp gider. Yaşanıp gidilen hayatları anlatır öyküler.
Taşların Dilinde Durmak
Şengül Can
Geceleri kadınların pencereden bakmalarının uğursuzluk sayıldığı uzak Anadolu kentleri, taşlanan kadınlar, çocukların sessizliği. Taş suskusuna taş yarasını ekler yazar. Gözleşen, ciğerleşen, gelincikleşen yaralar. Yanlış inançlar, kökleşmiş gelenekler ve kanlı bir yara üzerine kurulan öykülerdir.
Şule Gürbüz ile söyleşi
Tuğçe Ayteş, Şengül Can, Özlem Şan, Yusuf Turhallı
Şule Gürbüz ile yazarlık serüveni ve kitapları üzerine söyleştik.
Bu kitabı okuyabilir misin?
Şengül Can
Belleğiniz olmasaydı ne yapardınız? Tıpkı filmlerdeki gibi, evet. Ya da romanlardaki gibi mi? Evet, evet. Aynen öyle.
Hüseyin Kıran’ın Romanlarına Bilinçdışından Bir Bakış
Şengül Can
Hüseyin Kıran insanı kendi gerçekliğiyle yüzleşmeye çağırıyor. Buz dağının görünmeyen kısmı. Rüyaların karanlık dehlizleri, dudaklardan dökülen sözcükler, bazen gözden kopan bir bakış. Evet insanlık, nerede kalmıştık? Değiştiriyorum. Daha doğrusu nereden başlamalı? Suç ve ceza, günah, ölüm, aile, toplum, cinsellik, para… Peki bu içimizdeki eksiklik duygusu? Cevapsız bütün sorulara cevap verince bu duygu yani, eksiklik duygusu yok olacak mı ya da azalacak mı?
Hüseyin Kıran ile söyleşi
Tuğçe Ayteş, Şengül Can, Özlem Şan, Yusuf Turhallı
1. İlk olarak yazıyla kurduğunuz ilişkiyi nasıl tanımladığınızla yola çıkalım? Yazı bir gereçtir. Bir şey yaparak hayata etki etme, onu yeniden örgütleme, yeni özneler yaratma ve onların aralarında yeni ilişkiler kurmalarını sağlama işinin aldığı bir biçim. Yazı, politiktir. Böyle bakılırsa, ilerici yazın ve gerici yazın vardır. Eski kelimelerle hayatı açıklayamayacağımız bir aşamaya, insanlığın çürüme aşamasına geldik dayandık. Yeni insan gerekir; çünkü eski özne olma biçimlerinin çöktüğünü, artık işlemediğini anlıyoruz. Eski özne olma biçimlerinden kapitalist insan’ın nasıl bir varlık olduğunu, kendini kapitalist bir işletme, hayatı da bir iş gibi ele aldığını hepimiz her gün yaşantılıyoruz. Dolayısıyla bunu geçersizleştirmek, tamamen gereklidir ...
Okura Islık Çalmayı Öğreten Yazar: Faruk Duman
Şengül Can
Öykülerinde masalsı, fantastik atmosferi günlük olanın sıradanlığını, aynılığını bozmak için kullanır. Yazar öykülerinde bakış açısını ters yüz eder. Kimi zaman anlatıcı, kimi zaman kahraman. Olayın içindeki anlatıcı birden uzaklaşır. Kendisine karşıdan bakar.
Faruk Duman ile Söyleşi
Tuğçe Ayteş, Şengül Can, Özlem Şan, Yusuf Turhallı
Sanatın her koşulda devrimci bir yaklaşım sergilediğini net biçimde söyleyebilir miyiz, bilemiyorum. Sanat, sanat üreten kişinin aracıdır. Bununla birlikte, bir kere ortaya konduktan sonra kuşkusuz bir iletişim süreci başlatır.
Bir İz Sürücüsü Olarak Nalan Barbarosoğlu
Şengül Can
Geçtiğimiz ay Alakarga yayınlarından çıkan yazarın son kitabı “okur postası” farklı bir okuma deneyimi sunuyor öykü severlere. Kitap farklı okurlar tarafından kaleme alınan yirmi sekiz mektup biçiminde öyküden oluşuyor. Ben bunlara mektup- öykü demeyi tercih ediyorum.
Çuvaldızı Kendine İğneyi Başkasına Batıran Öyküler
Şengül Can
“Hayat dediğin küçük adamların hikâyesidir, İngiltere Kraliçesi’nin hikâyesi bir boka yaramaz. “
Reyhan Yıldırım'la Çevrimiçi Söyleşi
Şengül Can, Özlem Şan
Ben hiçbir zaman kolay yazamadım. İçimdekilerin edebi tümce olarak oluşa geçtiği an dökülen sırlarından mustaribim. Tam da bu yüzden zor yazmak. Yazmak var yazmak var, derim hep. Ardında aşırı güven, kibir ya da bilmişlik aranmasın dilerim. Çünkü bir yaz akşamında ansızın beliren tatlı bir esinti gibi ferahlayarak yazan, yazdıklarıyla gözlem güçlerini ortaya koyan, anlaşılabilirliği yüksek ve kalıcı pek çok yazanın aksine ben yazmaya başladığımda hep bataklıklara girerim. Kurduğum her yeni cümle ile daha çok yapışırım özüme. Ikınıp sıkınmak doğru deyim olabilir. Benim en sık ‘olmuyor’ dediğimi duyabilirsin. Bütün bunlarla birlikte, mucize gibi, derinlerimde yanıp sönen yıldızlı bir damarın varlığından haberdarım ...
Melek Ekim Yıldız'la Çevrimiçi Söyleşi
Şengül Can
Dürüst olmak gerekirse, kendini uzun süre yazmamak için tutmuş; bir noktada bunu neden yaptığını unuttuğunu hatırlamasıyla birlikte sözcüklerin ve yazının boyunduruğu altına girmekten başka çaresi kalmamış biri olarak, yazdıklarının hangi yoldan başka insanlara ulaştırdığının önemli olmadığına karar vermiş bir yazar olduğumu itiraf etmem gerekiyor. Bu noktada yazdıklarımı internet aracılığıyla, onları okumak isteyecek kişilere ulaştırmak, bana kolay gelmiş olmalı diye düşünüyorum.
Kalabalık
Şengül Can
Ben bir çift gözdüm. Adam ise bir ense, lacivert bir ceket, bir kasket ve dar siyah bir pantolondu paçaları azcık kısa. Adam her gün buydu. Ben ise hiç usanmadan daima, bakış açımı değiştirerek onu izliyordum. Sırtının azcık kambur olduğunu ilk zamanlar fark etmemiştim. Tıknaz burnunu hayal ettim sonra. Parlak derisinin üzerindeki binlerce çizgiyi. Geniş alnını ve bıyıklarını. Önceleri öylesine dolaşıyor sandım. Kendi varlığının bile farkında değil. Böyle zamanlarda hayvanlara karşı tuhaf bir bağlılığı vardır diye düşündüm -neticede sokakta yaşıyor olabilirdi- sokak akıyor, ben sanki adamı yakın metraja alıp ağır ağır izliyordum. Adam önde ben arkasında. Yol git gide darlaşıyor ...
"Bir kadını öldürmek" üzerine söyleşi
Şengül Can
Konu kentli kadın olsa da "erkek" aynı olunca, dertler ortaklaşıyor galiba. Bunun altını çizmeye çalıştım. Kentli kadın da kırsal kesimden gelen bir kadının yaşadığı şiddete maruz kalabiliyor
Şiirden ödünç alınmış bir dil: Bak Önümüzde Yeni Bir Mevsim
Şengül Can
Türk, öykülerinde şiirden ödünç alınmış bir dili hikâyenin klasik kurgusuna gömer ve üzerini düzleyerek hikâyeyle bütünleştirir. Öyküleri, hikâyelerini anlattığı kişilerin tüm hüzün ve yalnızlığına rağmen yüzünü güneşe dönen öykülerdir. Yazar her şeye rağmen bak önümüzde yeni bir mevsim demeyi ihmal etmez.
Mrs. Dalloway’den İşleyen Düzene (İçerden) Eleştirel Bir Bakış
Şengül Can
Şehir ve kadın, şehir ve erkek. Şehir ve insan çoğunlukla özdeşleştirilmiştir ve şehrin cinsiyeti de uzun zamandan beri tartışma konusu olmuştur. Londra’yı militarizm, saat kuleleri ve büyük yapıları açısından düşünecek olursak, gücün sembolü olarak erilliğin bir dışavurumu gibi de okuyabiliriz.