Zifiri karanlık. Siyah değil, siyah olsa görürüm. Açık mı gözlerim? Ellerimle dokunuyorum. Gözbebeklerim yanıyor. Bu eller benim mi? Bu büyük, sert, kalın eller. Neredeyim? Dokunuyorum; soğuk beton, dikenli duvarlar... “KİMSE VAR MI?” diye bağırıyorum. “Var mı ıı?” yanıt vermiyor. Neredeyim? Kimin sesi bu? Böyle çaresiz, sinmiş, korkak, zavallı, yaşlı, çocuk, kadın, erkek erkek erkek
Bir yerlerim ağrıyor anam bir yerlerim karanlıktan da beter. Bu karanlık siyahtan da beter, sesim anam sesim neden böyle sesim? Siyah değil diyorum. Siyah olsa görürüm, bu siyahtan da beter
“Allah diye bağırma lan! Giriştekini okumadın mı?”
“Okumadım. Bilmiyorum.”
“Hani bunlar okumayı çok severdi ...
