Kan Taşı

Fahri Alpyürür

Dükkânın taş merdivenlerini tek tek çıkıp kendisine doğru yaklaşan eski dostu Ali’yi gördü ilk önce Enver Usta… Sonra, ufak adımlarla babasını takip eden küçük ve sessiz adam Mehmet’i… Yazdan kalma bir gün yaşanıyordu ama sıcak havaya rağmen iyiden iyiye hissedilen rüzgâr, herkesin yüzünü okşuyordu. Elindeki gazeteyi masaya bırakıp kapıya bakan Enver Usta, bir sesle ayağa kalkıp, gülümsedi… “Selamünaleyküm!” “Ve aleykümselam… Hoş geldin Ali kardeşim…” “Hoş bulduk Enver Usta! Yahu geçen konuştuğumuz gibi. Al, getirdim bizim küçüğü.” Ali eliyle arkasından gelen Mehmet’i göstermiş, bütün ilginin kendisinde toplandığını fark eden çocuk, gülümsemişti. Etrafına bakıyordu… Bugüne kadar pek görmediği şeylere ...

Hasat

Fahri Alpyürür

“Ofis, çiftçinin karagün dostudur.” Buraya geldiğim günden beri her sabah gözlerimi açtığımda, bu yazıyı görüyordum. Gri bir duvar üzerine siyah harflerle yazılmış bir yazı... Güneşin doğuşunu göremiyordum. Benim bulunduğum binanın arkasından doğuyordu. Öğlen vakitlerinde biraz yükselince, karşımdaki yazıyı aydınlatıyordu. O zaman da işçiler öğlen yemeğine çıkmış oluyorlardı. Bir de personeller vardı tabi. Onlar işçilerin içinde kolaylıkla ayırt edilebiliyordu. Kravatlılardı ve Maltepe içiyorlardı. İşçilerin sigarası ise Bafra’ydı. İşçilerin içinde dolaşıyordum sessizce. Kimi benimle dertleşiyor kimi beni görünce çaktırmadan uzaklaşıyordu. Ofise günde otuz kırk kamyon geliyordu. O günlerde buğday alımı yapıyorduk. Devasa kantarlarda kamyonlar tartılıyor, sonra tartılan kamyonun markası, modeli öğrenilip ...